Zelfvertrouwen door je kwetsbaar op te stellen.

Het is inmiddels een jaar geleden dat ik mijn baan opzeg om een eigen bedrijf te gaan starten. Het voelt voor mij erg spannend maar ook erg sterk en stoer om deze stap te maken. De domeinnaam ‘’zelfvertrouwenvergroten.nl’’ komt op mijn pad en direct voel ik dat deze naam bij mij hoort.

Waarom? Omdat ik het erg belangrijk vind dat elk mens vol zelfvertrouwen door het leven gaat! Het is mijn missie geworden om ervoor te zorgen dat elk kind en elk mens in het algemeen zich vol zelfvertrouwen voelt in welke situatie dan ook.

Al snel heb ik de illusie dat ik alleen maar mensen kan helpen, als ik zelf blaak van het zelfvertrouwen! Hoe kan ik nou anderen helpen en het goede voorbeeld geven, als ik zelf af en toe wat minder zelfvertrouwen ervaar?

Maanden gaan er voorbij terwijl ik deze gedachte vast hou.

Op een dag geef ik een workshop  en voel dat ik teveel aan mijn hoofd heb, dat de omstandigheden waarin ik zit niet fijn voelen en dat de ontvangst niet gaat zoals ik het zou doen. Ik begin mijn verhaal en ontdek dat ik nerveus begin te worden van een ouder die zoals het lijkt bijna in slaap valt (al binnen 5 minuten). Ik vul van alles in over wat die ouder zou denken, terwijl ik nooit zo oordelend ben. Vervolgens ben ik echt heel streng tegen mezelf, want ik vind dat ik niet nerveus mag zijn, want dat ben ik zelden. Ik krijg een kuchje en raak mijn tekst even kwijt.

Gelukkig weet ik mezelf te herpakken op het moment dat ik interactief met een ouder ga boksen op een stootkussen.

 

Dagenlang voel ik herhaaldelijk wat er ‘’fout’’ is gegaan en verwijt ik mezelf dat ik zo niet ben normaal gesproken en denk ik nog steeds: ‘’ hoe kan ik dit bedrijf runnen, als ik nu voel dat ik zelf minder zelfvertrouwen heb’’?

Ik kan je vertellen, dit gevoel komt erg hard bij mij aan! Ik voel zelfs nog steeds verdriet als ik eraan terug denk.

Op een dag vertel ik op een cursus hoe ik gefaald heb tijdens mijn vorige workshop. De coach begint behoorlijk te lachen, waardoor ik me in eerste instantie best ongemakkelijk voel. Lacht hij mij nou uit? Hij zegt: Je doet jezelf zo te kort merel! In mijn ogen is de workshop heel erg goed gegaan hoor!

Uh nee zeg ik, je was er niet eens bij!!

Nou je was daar, je hebt je verhaal gedaan, ge-kick bokst met ouders, advies gegeven en vooral je was daar!! Alles moet je oefenen en overal leer je weer van, de volgende keer zal je het anders doen, geloof me!

Op dat moment besef ik dat ik soms weleens baal van de momenten dat ik alleen nog maar negatief kan kijken, dat ik mezelf afstraf, dat ik onaardig ben tegen mezelf!

Op deze laatste cursusdag eindigen we met een voor mij best wel aparte activiteit. Op een a4tje schrijf je je ‘’Mantra’’ op, dat is een woord of zin die jou de focus geeft van jouw positieve gedachten. Ik schrijf direct: ‘’Ik ben krachtig’’! Ik voel mij over het algemeen krachtig, maar wil het ten allen tijden zijn! Vervolgens krijgen we een houten pijl van een pijl en boog en daar schrijven we onze belemmerende overtuigingen op. Iets waar je graag vanaf wilt komen. In eerste instantie schrijf ik: Onzekerheid. Waarna ik het doorstreep omdat ik mij niet een onzeker mens voel. Vervolgens schrijf ik: Onzekerheid soms.

De bedoeling van de pijl is hem op het onderste gedeelte te zetten van je keel met het bolle zilveren kantje tegen je keel, (onderin op het zachte stukje tussen je twee harde botjes in). Het andere uiteinde is gespannen tegen een boek aan (die een coach vast houdt), met op het boek je mantra.

Vervolgens haal je twee keer diep adem en doet tegelijkertijd je armen omhoog en naar beneden. Bij de derde tel zet je een krachtige stap naar voren, waardoor je pijl breekt!

In eerste instantie vind ik het iets engs om een pijl op je keel te zetten, omdat ik bang ben dat hij dwars door mijn keel gaat boren wanneer ik een stap vooruit zet. Ik merk dat ik niet de enige ben met deze angst en sommige zeggen dat ze dit echt niet gaan doen.

Een man gaat als eerste en ik zie dat de pijl onderaan de keel staat waar je helemaal niet het gevoel hebt dat je kokhalsneigingen krijgt. Al na de tweede man van de ongeveer dertig mensen, sta ik op en zeg: Ik wil wel hoor!

Ik leg uit dat mijn mantra is altijd me krachtig willen voelen en dat mijn belemmerende overtuiging soms onzekerheid is. Hoezo het woord ‘’soms’’ wordt er gevraagd? Omdat ik eigenwijs ben en niet onzekerheid op wil schrijven, omdat ik niet altijd onzeker ben!

Na twee keer goed in en uit ademen, zet ik een krachtige stap vooruit waardoor mijn pijl in 3 stukken breekt! Iedereen klapt op dat moment en de coach zegt: Hoezo onzekerheid!!

Even later zie ik dat de pijl precies gebroken is bij on en bij zekerheid. Hoe mooi is dat!

Vele medecursisten wilde deze activiteit uit stellen, niet doen, of de pijl brak niet. En dat is helemaal prima! Ik ben enorm dankbaar voor mijn kracht en ik besef dat het niet gaat gebeuren dat ik nooit meer een klein beetje onzeker zal zijn ‘’soms’’ 😉

Elk mens heeft dat namelijk. De een vaker, de ander meer, de ander minder. En de een spreekt het uit, de ander niet. Het is allemaal oke, als je er maar je leerpunt van maakt!

Als dit gebeurt dan kun je het het beste omarmen, van leren, positief bekijken en doorgaan. Dat is waarom je je krachtiger gaat voelen. Niet te lang in blijven hangen, maar van leren en doorgaan!

Eerder gaf ik aan dat ik vond dat ik zelf moest blaken van het zelfvertrouwen om anderen het allerbeste te kunnen helpen?

Nu zie ik in dat juist ik ervaren heb dat je zelfvertrouwen juist iets minder kan zijn op bepaalde momenten, dan kan ik jou toch juist het allerbeste helpen? Ik weet hoe het voelt, ik weet wat je eraan kan doen en ik ben ook een mens!

Heb jij dat ook weleens dat je zelfvertrouwen even wat minder is?